Kuzgun
geceyi görür
Hayal Hanım Kuzey Işıklarını
Bilebilir
miyim Anka’nın yalnızlığını?
Yazın hükmünü korur kelam-ı kadim efendisi
Düşümde mi
kaldı, doğada mı bilinç isteği?
Dokuz yıl olmuş görmeyeli, kurdum, yokum.
Susmayı öğrendim,
pirinçten bir
saat, saat mi?
Göğün sesi mi
bu, bozkırın nar mevsimi mi?
Ne kadar varım kaç tane yazılmış bilincim,
ne denli önemli
gece!
Ve ölüm susar ve
yaz, yaz kalır, kalır o kız, Ankara başka
kentlere.