Bir kitap üzerine Andante CON MOTO
Şiirin Akdeniz’i, sevdiğim kasabalar…..
Bir Akdenizli şair, Nurduran Duman, bir deniz sevgisini anca benim açıklayabileceğim, bildiğim bir denizle açıklıyor. Beni de pek yanıltmıyor, zaten kitabı. Ben deniz sevgisiyle, sevdiğim kasabaya başka türlü benzeyen bir şair görmedim, okumadım, benim abartım mı, belki.
Onun şiiri, bir günün yanlarını anlatır, bütün dışarıda kalanları bünyesinde barındırır. Doğayla, Güneş’le, bir kelebekle raks eder. Bu raks ediş, bir inançla örtüşür, ufukta gözlenebilen bir umutla. Umut her zaman kendini belli etmese de gizlenecek bir yeri vardır şairin: Bir ev, bir ninni, umudu yanında götürmeden, bir parça almadan, selam eder.
Şair eski olanı anlamaya çalışırken, bir kenti karşılar, kent onun için, Beyoğlu’nun imkansız, duruşudur. Şehrin insanı ise acımasızdır. Sakinliği olmayan bir yakarı gibidir…
