Yoğun izlek, bütün gücümü harcadım, önünde sonunda sıratın ortasında, bütün izlenceleri, yitireceğim, bunu kabullendim, zaten.
Kendimdeki gücü nereden alıyorum ki, tutumlu bir yaptırımım yok. Neyle ilgilenecekse, ilgilenilmiş, devam için gereken ne...
İşte resme ilk baktığımda aklıma gelenler: Oysa bulutların arasındaki, Melancolia yazısı, resimden beriye geldikçe, bir yalnızlığı, Araf'ı temsil ediyor. Temsil Gücü ölesiye etkiliyim diyor, ham taş, bir yapı için yontulmuş, hazır, merdiven, binanın üzerinden gitmek yükselmek için hazır, en azından simgesel anlamı bu. Herşeyin verdiği bıkkınlık, artık bir yenilgiye dönüşüyor. Adeta, Araf saçmalıktır, diye bas bas bağırıyor, Ressam, Melek, sonrasında kafasını öne eğip düşünüyor. Ancak Araf'dan kurtulmak için kimse yardımcı olmuyor, Hani insanın içinden tekrar, melek olmak da zor iş kardeşim demek geliyor, onca insana yardım et, sonuç, hiç İnsanoğluna bilgi, önceden sonraya yetişmek, ulaşmak için yetersiz.
