Beğeni ölçülerimiz, genelde daha önce karşılaşmadığımız, bildiğimizden uzak olanları fark ettiğimizde, öğrendiğimizde, kendiliğinden meraka dönüşür, merak, bilmek, öğrenmek, öğrenmeyi istemekle ilgilidir.Merak: İşlevsellik, bireysel, toplumsal, yargılarla birleşince, kendiliğinden kabul ve levha edinir. Yazının oluşumu da bu levhalarla meydana gelir, gelmiştir. Olumlu ya da olumsuz bir şeyi aklımızda bir yerlere sığdırırız, bu genelde beynimizin iki tarafındaki loblarla ilgilidir, başkalarıyla ilgili değildir. Bu da yazı halinde elimize ulaşır.
Fotoğraf, yazı halinin dönüşümünü simgeliyor, yeni bir bağın, bab'ın oluşmaya başlamasının, başladığının simgesi. Eski, eprimiş yeterince irdelenmemiş, bir fotoğraf, geçmişe değgin ne varsa uzayda yer edinmeyecek diyor, ancak fotoğrafın yerine yenileri, daha kaliteli fotoğrafların çekilmesi, yeni yerlerin keşfi ile yazı ile arasındaki bağı sorgulamama neden oluyor, bağı koruyor.
Varoluşun oluşu ne!
Yazının uzayda da mı yeri var?
