Server Tanilli, bir yazısında, tarihte Aydınlanma Dönemi diye adlandırılan, öncülüğünü Voltaire, Rousse, gibi kişilerin yaptığı süreci, oldukça yıpratıcı bir tanımlama ile aktarır. Adı geçen yazarların, dünyaya, ülkelerindeki dizgeye bakışlarının ne kadar eleştirel olduklarına değinir; eleştirel düşüncenin acımasızlığı Avrupa Ekini’ni yaratmıştır adeta.
Her şeyi, kendini, olanın bitenin içindekini çok dikkatli bir biçemle masaya yatıran Aydınlanma Dönemi filozofları, yazarları, gerçekten birer bellek varsıllığına, temizliğine ulaşırlar: Sağlarında, sollarında, hatta bütün çevrelerinde kavrayamadıkları, eleştirmedikleri bir şey kalmamıştır, Aydınlanma Dönemi yazarları için.
Bizim ülkemizdeki, kayırma, yeterli eleştiriyi yapmadan, popüler ekine kurban etme, Aydınlanma Dönemi, yazarlarında görülmez –İmdi, Avrupa Medeniyeti’nin gerileme nedeni ortaya çıkmıştır.- kişiye bir şekilde haddi bildirilir, yazarlarca, ister, yönetici ister asker, ister sıradan biri olsun, yeterli erke değil, yeterli bilgiye –düşünceye- sahip kişilerce yapılır eleştiri.
Server Tanilli’nin yazdığı, bu yazı, daha düzgün ifadeyle, onun kitaplarını okumak, ulaşmak çok önemlidir: Dışarıda üç kuruşa çalıştırılan, sırf hizmet anlayışları –kölelikleri- fazla diye desteklenen, okumaları, eğitimleri yetersiz, deneyimi yeterli –hâlâ anlayamadım deneyim yeterliliğini; öğrenci, üniversiteden mezun, ancak deneyimi yetersiz, yanındaki adamın deneyimi yeterli, çünkü, üniversiteli bir köşede soru çözerken, diğeri, belki yaramazlık, haytalık peşinde diye, en alt seviyeden başlatılabiliyor, yerleri paspaslayan, az üniversite mezunu ile karşılaşmadım- kişiler tercih ediliyor, haliyle çoğu kompleks sahibi bu deneyimi yeterli arkadaşlar, üniversite mezunu, “deneyimsiz” arkadaşlara yapmadıklarını bırakmıyorlar, hatta askerliğini kısa dönem yapan, sigara içmeyen, arkadaşlara izmarit temizleten, deneyimli, uzmanlar tarafından, desteklenen kişilerin sayısı az değil.(!?)
Eleştiriyi, dürüstçe yapmalıyız, kimse yazdıklarımdan alınmasın, gerçekler ortada, teror sorunu, üniversite mezunlarına izmarit temizleterek, bank boyatarak halledemezsiniz, halledemiyorsunuz. Üç kuruş para kazanıp günü kurtaran, bir sonraki nesile, şirketin adı bile kalmayan firmalar, üniversite mezunlarını üç kuruşa çalıştırma yeteneğiniz yok, Post-liberal psikoloji testleri ile, bilimsel kanıtı olmayan, daha böyyük firma, ereklerine –keselerine- hizmet eden birilerini yetiştiren daha böyyük firmalar, kendi ülkelerini sömürdükleri yetmezmiş gibi, başka ülkeleri de sömürmeyi sürdürüyorlar. Kişisel gelişim kursları ve on derste kariyer, on derste yalakalık mı? Bu üniversiteliler, mezun olur olmaz, genel müdürlük, müdürlük beklemiyor, yalnızca hak ettiklerini istiyorlar, çoğu imkansızlık nedeniyle, boyun eğiyor, yani halleri vakitleri iyi diye üniversitelerde okumuyor çoğu, çalışkanlıkları sayesinde okuyorlar.
Kimse alınmasın, eğer, gerçekten Aydınlanmadan bahsedeceksek, maddi olanakların yetersizliğinden dem vurularak birilerinin egoları tatmin edilemez. Eğer gerçekten, Türkiye Cumhuriyeti’nin, Atatürk’ün ilk dönemlerindeki, ivmeyi yakalamasını istiyorsak, Voltaire’nin Türk düşmanlığını yazarak, fikirlerini atlamak bize neler kazandırır, dikkatlice “Sayın Böyyük”lerimiz düşünmeli.
Her şeyi, kendini, olanın bitenin içindekini çok dikkatli bir biçemle masaya yatıran Aydınlanma Dönemi filozofları, yazarları, gerçekten birer bellek varsıllığına, temizliğine ulaşırlar: Sağlarında, sollarında, hatta bütün çevrelerinde kavrayamadıkları, eleştirmedikleri bir şey kalmamıştır, Aydınlanma Dönemi yazarları için.
Bizim ülkemizdeki, kayırma, yeterli eleştiriyi yapmadan, popüler ekine kurban etme, Aydınlanma Dönemi, yazarlarında görülmez –İmdi, Avrupa Medeniyeti’nin gerileme nedeni ortaya çıkmıştır.- kişiye bir şekilde haddi bildirilir, yazarlarca, ister, yönetici ister asker, ister sıradan biri olsun, yeterli erke değil, yeterli bilgiye –düşünceye- sahip kişilerce yapılır eleştiri.
Server Tanilli’nin yazdığı, bu yazı, daha düzgün ifadeyle, onun kitaplarını okumak, ulaşmak çok önemlidir: Dışarıda üç kuruşa çalıştırılan, sırf hizmet anlayışları –kölelikleri- fazla diye desteklenen, okumaları, eğitimleri yetersiz, deneyimi yeterli –hâlâ anlayamadım deneyim yeterliliğini; öğrenci, üniversiteden mezun, ancak deneyimi yetersiz, yanındaki adamın deneyimi yeterli, çünkü, üniversiteli bir köşede soru çözerken, diğeri, belki yaramazlık, haytalık peşinde diye, en alt seviyeden başlatılabiliyor, yerleri paspaslayan, az üniversite mezunu ile karşılaşmadım- kişiler tercih ediliyor, haliyle çoğu kompleks sahibi bu deneyimi yeterli arkadaşlar, üniversite mezunu, “deneyimsiz” arkadaşlara yapmadıklarını bırakmıyorlar, hatta askerliğini kısa dönem yapan, sigara içmeyen, arkadaşlara izmarit temizleten, deneyimli, uzmanlar tarafından, desteklenen kişilerin sayısı az değil.(!?)
Eleştiriyi, dürüstçe yapmalıyız, kimse yazdıklarımdan alınmasın, gerçekler ortada, teror sorunu, üniversite mezunlarına izmarit temizleterek, bank boyatarak halledemezsiniz, halledemiyorsunuz. Üç kuruş para kazanıp günü kurtaran, bir sonraki nesile, şirketin adı bile kalmayan firmalar, üniversite mezunlarını üç kuruşa çalıştırma yeteneğiniz yok, Post-liberal psikoloji testleri ile, bilimsel kanıtı olmayan, daha böyyük firma, ereklerine –keselerine- hizmet eden birilerini yetiştiren daha böyyük firmalar, kendi ülkelerini sömürdükleri yetmezmiş gibi, başka ülkeleri de sömürmeyi sürdürüyorlar. Kişisel gelişim kursları ve on derste kariyer, on derste yalakalık mı? Bu üniversiteliler, mezun olur olmaz, genel müdürlük, müdürlük beklemiyor, yalnızca hak ettiklerini istiyorlar, çoğu imkansızlık nedeniyle, boyun eğiyor, yani halleri vakitleri iyi diye üniversitelerde okumuyor çoğu, çalışkanlıkları sayesinde okuyorlar.
Kimse alınmasın, eğer, gerçekten Aydınlanmadan bahsedeceksek, maddi olanakların yetersizliğinden dem vurularak birilerinin egoları tatmin edilemez. Eğer gerçekten, Türkiye Cumhuriyeti’nin, Atatürk’ün ilk dönemlerindeki, ivmeyi yakalamasını istiyorsak, Voltaire’nin Türk düşmanlığını yazarak, fikirlerini atlamak bize neler kazandırır, dikkatlice “Sayın Böyyük”lerimiz düşünmeli.
