Bilinç ne denli önemli. Gece!

Bir Kitap: Evrenin Dokusu ve Tübitak Yayınları


Klasik, göreli, kuantum, kozmolojik, birleşik, geçmiş ve gelecek, bu adlar gündelik yaşantımızda pek bir şey ifade etmez, güncel sözcükler içerisinde ise epey bir anlamı vardır, en azından, kişisel gelişim uzmanları için.

Bilim alanında yer alan bu terimler/adlar kişisel gelişim uzmanları, psikologlar ve popülaritesini arttırmaya çalışan sözde bilim insanlarınca oldukça anlam sapmasına uğradı çağımızda. Bundan seneler önce Kelvin adlı bilim adamının “iki boyut var biri ışığın hareketinin özellikleri, diğeri cisimlerin ısıtılınca yaydığı ışınım özellikleri” (Evrenin Dokusu kitabından) tümcesi bile kafamızda bir aforizma oluşturmaya yetecek erke sahip olsa gerek. Ancak bu aforizmaya gündelik yaşantımız içerisinden bakarsak pek bir anlam elde edemeyiz her halde ve aforizma olmaktan öteye geçemez. Öylece yetersizlik hissi ile içimizi burkar ve tümce köşesinde kalır.

İddialı okurlar bilirler ki Tubitak’ın popüler bilim kitapları usumuzdaki bilimle ilgili pek çok şeyi, yalın yetkin anlatımıyla  çözmüştür.  Özellikle genel ağ öncesinin son kuşağı olan benim gibi az çok okuma alışkanlığı geliştirmiş kişiler için faydası ise çok önemlidir bu kitapların. Bugünün Tubitak’ı, en azından yönetici konumundaki kişi, Acun Ilıcalı ile birlikte program  yapacağından bahsedilebiliyor.

Gerçekten uzamın onuncu boyutunu çözmüş olabilir mi, Acun Ilıcalı, öyle olmasa Tübitak ondan yararlanmazdı her halde. Öyle ya “süper cisim kuramına göre araştırmacılar nihayet ne kadar aşırı olursa olsun hiçbir koşulda çökmeyecek bir çerçevemiz olduğunu keşfettiler” (Evrenin Dokusu kitabından)  ama benim kahramanım Cahit Arf olamaz ki veya Einstein ya da Melih Cevdet Anday, Acun Ilıcalı dururken.

Brıan Greene’nin Evrenin Dokusu (Uzay, zaman, gerçekliğin dokusu, Tübitak: 2010) adlı kitabında, işte, kitabın başında Kuantum, klasik, kozmolojik adlandırmalarının ne olduğuna yer verir yazar, okunması gereken Tübitak’tan yayınlanan bir kitap daha. Sonra Tüfek, Mikrop, Çelik’i okumalı. Sonra belki Morgan Freeman’a yaptırdıkları gibi, (Evrenin Sırları) yapımcılarımızdan, oyuncularımızdan yardım alalım.

Künye: Brıan Greene, Evrenin Dokusuı,  Tübitak, Kasım 2010, Ankara