Şair, şiir beğenisi neye/kime göre oluşur deyince, Vogonlar işin içine girince, başka bir izlek dikkate alınıyor haliyle. Bir şiirin iyi-kötü ayrımına "gelenek" kavramını anlayarak, önceki şairlerin yazdıklarını inceleyerek ulaşabiliriz. Örneğin: Melih Cevdet Anday, benim en büyük ustamdır, yazdıklarımla Yağmurun Altında şiirine ulaşmaya/geçmeye çabalarım, bu bir öykünmeden çok, onun şiirini sevmemle ilintilidir, "gelenek"le bağı tartışmak, burada kapalı, benim beğenimle şekilleniyor çünkü şiir, yani "Şiirde gelenek" benim bakış açımla oluşmuyor.
Vogonlar ise başka bir bağda gibidir. "İyi-kötü" şiir, ayrımına ulaşan Vogonları okumaz şüphesiz: Olağanın şiirini yazar Vogonlar, nedir olağanın şiiri, göğün mavi, kuşun uçtuğunu olduğu gibi anlatır, bu "kötü" bir yaklaşım değildir haliyle, ancak gök mavi, kuşlar uçuyordu dizeleri bir şiire ulaşmak için giriş niteliğindedir, sustum, kuşlar uçarken, göğün rengi değişiverdi, demek başka, yani düz uslamlamanın (mantığın), dışında yer alır. Vogonlar'ın her işleri düz uslamlamanın çerçevesinde gelişir, gereklidir zaten düz mantıkla olayları/olguları incelemek. Bir soru olarak düşünürsem şiiri, bir test ise, "f" seçeneğini görmektir biraz da. Bilinen okulun dışındadır şiir, yaşamı bir seçenek olarak görmek oldukça zor, işte şiirin kendisi burada başlar, yani bir kişi olmak, kişilikli olmak, kişiyi anlatabilmek, kendin olmak. Keşke Vogonlar düz uslamlama ile görebilselerdi şiiri, en azından çok mantıklı önermeler sunabilirlerdi.
Otostopçunun Galaksi Rehberi, zaten Vogonlar'ı yeterince anlatır, benim anlamaya çalıştığım, İngiliz Şiiri'ne bir eleştiri midir, Vogonlar? Ne yazık ki bir kaynağa ulaşamadım, epeydir araştırsam da (bir kaynağı olan varsa bana ulaşırsa sevinirim). Günümüzde ise kimse boşuna yok demesin, bu sözü geçen film mantığı içerisinde Vogonlar'ın yazdıkları genelin şiir beğenisinde/dizgesinde yer alıyor. Avangard (sıradışı), yaklaşımlara, yakın olanların çok büyük oranı ise, ayrıksı, yaşamı destekleyenler, bir çekirdek aileyi kabul etmeyenler, etmek istemeyenler, isim avangard ya!
Çağdaş Şiir (çağcıl, modern), bu bakış açısına göre -ayrıksı yaşamı destekleyenler-, vatan-millet düşmanı durumuna düşebiliyor, hatalı bir yaklaşım olduğunu belirtmeye gerek yok, gene de belirtmeli, saçma bir yaklaşım. Çağdaş yaşam bir geleneği zorlayabilir, bir ağacı ilkyaza hazırlamak, onun kötülüğü için değildir. Ağaç-şiir benzetmeleri hoşa gitmeyebilir, ancak melalimi anlatabildiğimi düşünüyorum. Gençlere, şiirle yeni yeni ilgilenenlere, çağdaşlığı ve yeniyi beğenmek "avangard"ı anlamak, illaki ayrıksı uçlarda gezmeyi gerektirmez. Yaşananlar biraz "garip" değil mi? Ahmet Haşim'in dediği gibi; Melali anlamayan nesle aşina değiliz, der, evet "avangard"ı farklı gördüm.
