 |
| Arkadia |
Sessiz bir
çığlığın ardından kalan gene sessiz bir çığlıktır. Arkadia’yı bulmaya gitmiştim
bir keresinde, oysa elimi bir kez tutsan bir daha bırakmayacaktım, ancak
biliyorum ki bu denli bir imdir, göğü anladığım yerde.
Arkadia: Sessiz
bir çığlık, soğuk ve çok soğuk, şimdi sen geldin, Güneş ve ilk yaz gibi olan.
Gerçekten hep kalır mısın yanımda yoksa sese mi inanırsın? Ben yapabileceğimize
inanıyordum, Sen başkasısın dedin. Ben Arkadia, o kız, orada olan.
